Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου εκφυλιστική παθολογία, η οποία χαρακτηρίζεται από καταστροφή του υαλοειδούς χόνδρου. Η νόσος εξελίσσεται σταδιακά, που σχετίζονται με τον πόνο και μείωση του εύρους της κίνησης. Ελλείψει ιατρική παρέμβαση στο αρχικό στάδιο της οστεοαρθρίτιδας αρκετά χρόνια αργότερα, υπάρχει ατροφία των μυών του μηρού. Το τραυματισμένο άκρο είναι μικρότερη, και η συγχώνευση στο χώρο της άρθρωσης οδηγεί σε μερική ή πλήρη παράλυση της άρθρωσης του ισχίου. Προκαλεί παθολογία γίνει το προηγούμενο τραύμα, καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης, συστηματικές νόσους του μυοσκελετικού συστήματος.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι συνήθως διαγιγνώσκεται σε ασθενείς μέσης ηλικίας και ηλικιωμένους. Η διάγνωση τεθεί επί τη βάσει των αποτελεσμάτων της ενόργανης έρευνες — x-ray, MRI, CT, αρθροσκόπηση. Θεραπεία των ασθενειών 1 και 2 βαθμούς σοβαρότητας συντηρητική. Μετά την ανίχνευση των αγκύλωση ή αναποτελεσματικότητα των ναρκωτικών θεραπεία, χειρουργική επέμβαση (αρθρόδεση, αρθροπλαστική).
Ο μηχανισμός ανάπτυξης της παθολογίας
Η άρθρωση του ισχίου αποτελείται από δύο οστά το λαγόνιο και του μηριαίου. Το κάτω μέρος του Ilium παρουσιάζει το σώμα της, το οποίο συμμετέχει στο πλέγμα με το μηριαίο οστό, που σχηματίζουν το άνω τμήμα της κοτύλης. Κατά τη διάρκεια της κίνησης της στατικής γληνοειδούς κοιλότητας βόθρου και η μηριαία κεφαλή κινείται ελεύθερα. Αυτή η "άρθρωση" συσκευή, η άρθρωση του ισχίου επιτρέπει να λυγίσει, να τεντώσει, περιστρέψτε το, συμβάλλει στην εκτροπή, για να φέρει τους γοφούς. Την ομαλή ολίσθηση των αρθρικών δομών παρέχει ομαλή, ελαστική, υαλοειδούς χόνδρου επένδυση η υποδοχή και η μηριαία κεφαλή. Η κύρια λειτουργία της είναι η ανακατανομή των φορτίων κατά την οδήγηση, εμποδίζοντας την ταχεία επιδείνωση του ιστού των οστών.
Υπό την επίδραση των εξωτερικών ή εσωτερικών παραγόντων διαταραχθεί τροφικές χόνδρου. Δεν έχει κυκλοφορικό σύστημα — θρεπτικά συστατικά ιστού που παρέχει το αρθρικό υγρό. Σε περίπτωση αρθροπάθεια να πήξει και να γίνει παχύρρευστο. Η έλλειψη θρεπτικών συστατικών προκαλεί το στέγνωμα της επιφάνειας του υαλοειδούς χόνδρου. Καλύπτεται με ρωγμές, η οποία οδηγεί σε μια συνεχή μικρο τραύμα των ιστών σε κάμψη, την επέκταση της άρθρωσης του ισχίου. Οι χόνδροι γίνονται λεπτότερα, χάνουν την απορρόφηση των κραδασμών ιδιότητες. Για να "προσαρμοστούν" με την αύξηση της πίεσης, τα οστά παραμορφώνονται. Και φόντο την επιδείνωση του μεταβολισμού στους ιστούς με την πρόοδο των καταστροφικών-εκφυλιστικές αλλαγές.
Αίτια και προδιαθεσικοί παράγοντες
Ιδιοπαθή ή πρωτοπαθή οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται χωρίς κανένα λόγο. Πιστεύεται ότι η καταστροφή του χόνδρου οφείλεται σε φυσική γήρανση του σώματος, την επιβράδυνση της αναγεννητικής διαδικασίες, την κατανομή του κολλαγόνου και άλλων ουσιών που απαιτούνται για την σωστή ανάπλαση των δομών της άρθρωσης του ισχίου. Δευτερογενής οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται σε ένα φόντο ήδη παρούσα στον οργανισμό μια νοσηρή κατάσταση. Οι πιο συχνές αιτίες δευτεροπαθούς νόσου περιλαμβάνουν:
- προηγούμενο τραυματισμό, βλάβη του τένοντα μονάδα, τα δάκρυα των μυών, την πλήρη χωρισμό από την οστική τους βάση κατάγματα, εξαρθρώσεις;
- αναπτυξιακές διαταραχές των αρθρώσεων, συγγενείς δυσπλαστικές διαταραχές;
- αυτοάνοση ασθένεια — ρευματοειδή αρθρίτιδα, αντιδραστική, η ψωριασική αρθρίτιδα, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος;
- μη ειδική φλεγμονώδη νοσήματα, για παράδειγμα πυώδης αρθρίτιδα;
- ειδικές λοιμώξεις — γονόρροια, η σύφιλη, η βρουκέλωση, αναπλάσμωση, trichomoniasis, η φυματίωση, η οστεομυελίτιδα, η εγκεφαλίτιδα;
- διαταραχή της λειτουργίας του ενδοκρινικού συστήματος;
- εκφυλιστική παθολογία — osteochondropathy της μηριαίας κεφαλής;
- υπερκινητικότητα των αρθρώσεων λόγω της παραγωγής του "super εκτατό" κολλαγόνου που προκαλούν την υπερβολική κινητικότητα, αδυναμία των συνδέσμων.
Δεδομένου ότι η αιτία της ανάπτυξης της οστεοαρθρίτιδας μπορεί να hemarthrosis (αιμορραγία στην κοιλότητα της άρθρωσης του ισχίου), οι εκλυτικοί παράγοντες περιλαμβάνουν παραβίαση του αιμοποίηση. Προϋποθέσεις για την ασθένεια είναι το υπερβολικό βάρος, η υπερβολική άσκηση, η καθιστική ζωή. Για την ανάπτυξη οδηγήσει σε λάθος οργάνωση των εκπαιδεύσεων, μια ανεπάρκεια στη διατροφή προϊόντα με υψηλή περιεκτικότητα σε μέταλλα, λίπος και νερό-διαλυτές βιταμίνες. Μετεγχειρητική αρθροπάθεια παρουσιάζεται αρκετά χρόνια μετά την χειρουργική επέμβαση, ειδικά εάν συνοδεύεται από την εκτομή του μεγάλου όγκου του ιστού. Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου δεν μπορεί να μεταφερθεί από κληρονομιά. Αλλά με την παρουσία ορισμένων εκ γενετής χαρακτηριστικά (παραβίαση του μεταβολισμού, η δομή του σκελετού), η πιθανότητα ανάπτυξης είναι σημαντικά αυξημένη.
Τα συμπτώματα
Κύρια συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου πόνο κατά το περπάτημα στο μηρό, στο γόνατο. Ένα άτομο πάσχει από δυσκαμψία των άκρων, δυσκαμψία, ειδικά το πρωί. Για να σταθεροποιήσει το κοινό, ο ασθενής αρχίζει να κουτσαίνει, το βάδισμα του άλλαξε. Με την πάροδο του χρόνου οφείλεται σε μυϊκή ατροφία και παραμόρφωση της άρθρωσης του άκρου είναι σημαντικά μικρότερη. Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα της παθολογίας — περιορισμός απαγωγή του ισχίου. Για παράδειγμα, προκύπτουν δυσκολίες όταν προσπαθούν να καθίσει σε ένα σκαμνί, με ανοιχτά τα πόδια προς τα πλάγια.
Ακόμη και να "ξεκινήσει" ΑΡΘΡΊΤΙΔΕΣ μπορεί να θεραπευτούν στο σπίτι! Απλά να θυμάσαι μια φορά την ημέρα να βάζετε...
Για αρθροπάθεια πρώτου βαθμού χαρακτηρίζεται από περιοδικές πόνος που εμφανίζεται μετά από έντονη φυσική φορτία. Βρίσκονται στην περιοχή της άρθρωσης και εξαφανίζονται μετά από μια μακρά διακοπές.
Σε δεύτερο βαθμό η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων του ισχίου, η ένταση του πόνου αυξάνει. Ταλαιπωρία προκύψει, ακόμη και στο υπόλοιπο, να επεκτείνει το ισχίο και στη βουβωνική χώρα, και χειρότερα, όταν η άρση βαρών ή την αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Για να αντιμετωπίσει τον πόνο του ισχίου, ένα άτομο αρχίζει μια εμφανής limp. Σημειώνονται περιορισμό των κινήσεων της άρθρωσης, ιδιαίτερα σε απαγωγή και έσω στροφή του ισχίου.
Αρθροπάθεια του τρίτου βαθμού χαρακτηρίζεται από συνεχή έντονο πόνο. Κατά την οδήγηση είναι δύσκολο, ως εκ τούτου, όταν το περπάτημα ένα άτομο αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει ένα μπαστούνι ή πατερίτσες. Λόγω της αδυναμίας του απαγωγέα τους μυς του ισχίου αντισταθμίζεται από το πυελικό οστό στο μπροστινό μέρος αεροπλάνο. Για να αντισταθμίσει την συνέβησαν τον περιορισμό των ποδιών του ασθενή όταν η κίνηση έχει κλίση προς το προσβεβλημένο άκρο. Αυτό προκαλεί μια μετατόπιση του κέντρου βάρους και αυξημένο άγχος για το κοινό. Σε αυτό το στάδιο της αρθροπάθεια αναπτύσσει μια έντονη αγκύλωση της άρθρωσης.
| Βαθμός | Ακτινογραφικές ενδείξεις |
| Πρώτη | Αλλαγές εκφράζονται όχι απότομα. Το αρθρικό σχισμές μέτρια, ακανόνιστα στενόχωρα, δεν υπάρχει καταστροφή της επιφάνειας του μηρού. Στην εξωτερική ή στην εσωτερική πλευρά της κοτύλης, υπήρχε μια μικρή οστεώδη αυξήσεις |
| Δεύτερο | Το ύψος της κοινής χώρος είναι σημαντικά μειωμένη, λόγω της άνισης ραφή. Των οστών κεφαλή του μηριαίου οστού είναι μετατοπισμένη προς τα πάνω, παραμορφωμένη, διευρυμένη, το περίγραμμα να γίνει ομοιόμορφη. Οστεόφυτα σχηματίζονται στην επιφάνεια τις εσωτερικές και εξωτερικές άκρες του βόθρου της γληνοειδούς κοιλότητας |
| Τρίτη | Υπάρχει πλήρης ή μερική τήξη του κοινού χώρου. Η κεφαλή του μηριαίου είναι έντονα επεκταθεί. Πολλαπλοί όγκοι των οστών που βρίσκεται στην επιφάνεια της κοτύλης |
Διάγνωση
Όταν θέτοντας τη διάγνωση, ο γιατρός θεωρεί ότι οι κλινικές εκδηλώσεις της νόσου, το ιστορικό του ασθενούς, εξωτερική εξέταση του ασθενούς και τις οργανικές εξετάσεις. Η πιο κατατοπιστική ακτινογραφία. Με τη βοήθειά του, την εκτιμώμενη μέλος της άρθρωσης του ισχίου, αυτό θέτει το στάδιο του μαθήματος, το βαθμό της βλάβης του χόνδρου ιστούς, και, σε ορισμένες περιπτώσεις, η αιτία της ανάπτυξης. Αν είχε-diaphyseal κόμβος είναι αυξημένη, και η κοτύλη είναι πεπλατυσμένο και κορνίζα και, στη συνέχεια, με υψηλή πιθανότητα, είναι δυνατόν να αναλάβει εκ γενετής δυσπλαστικών αλλαγές στις αρθρώσεις. Σε Perthes ασθένεια δείχνει το σπασμένο μορφή του μηριαίου οστού. X-ray επιτρέπει την ταυτοποίηση και την προετοιμασία των μετατραυματική οστεοαρθρίτιδα, παρά την έλλειψη της ιστορίας των προηγούμενων ασθένεια της ζημίας. Επίσης, να χρησιμοποιήσετε άλλες διαγνωστικές μεθόδους:
- CT βοηθά να ανιχνεύσει όγκους από τις άκρες των πλακών των οστών που σχηματίζονται οστεόφυτα;
- Μια εκτελείται ΜΑΓΝΗΤΙΚΉ τομογραφία για να εκτιμηθεί η κατάσταση του συνδετικού ιστού δομές και το βαθμό της συμμετοχής τους στη διαδικασία παθολογική.
Εάν είναι απαραίτητο, η εσωτερική επιφάνεια της άρθρωσης εξετάζεται με τη βοήθεια της αρθροσκοπικής μέσα. Η διαφορική διάγνωση γίνεται να αποκλείσουμε οστεοαρθρίτιδα της οσφυϊκής-ιερού ή του θώρακα εκφυλιστική ασθένεια δίσκων. Πόνο στην οστεοαρθρίτιδα μπορεί να μεταμφιεστεί ως κλινικές εκδηλώσεις της radicular σύνδρομο προκαλείται από το τσίμπημα ή φλεγμονή του νεύρου. Για να εξαιρέσετε νευρογενή παθολογία συνήθως μέσα από μια σειρά δοκιμασιών. Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου απαραίτητα differentialsa από την κορυφή του θυλακίτιδα του ισχίου, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, αντιδραστική αρθρίτιδα. Για να εξαιρέσετε αυτοάνοσων παθήσεων διενεργούνται βιοχημικές μελέτες του αίματος και αρθρικού υγρού.
Χειρουργική επέμβαση
Με την αναποτελεσματικότητα των συντηρητική θεραπεία Il διάγνωση περίπλοκη παθολογία χειρουργική επέμβαση. Για την αποκατάσταση του χόνδρου στις αρθρώσεις των οποίων έχουν καταστραφεί από την αρθρίτιδα, χειρουργεία, αδύνατη, αλλά με τη σωστή προσέγγιση στη θεραπεία, η συμμόρφωση με όλες τις ιατρικές τους κανονισμούς, να διατηρούν την κατάλληλη τρόπος ζωής, ιατρική γυμναστική, τακτικά μαθήματα μασάζ, η πρόσληψη των βιταμινών και η σωστή διατροφή μπορεί να σταματήσει τη διαδικασία της καταστροφής και την καταστροφή των χόνδρων και των αρθρώσεων του ισχίου.